ആത്മാര്ത്ഥതയില്ലാത്ത ചികിത്സാരംഗങ്ങള് ഉണ്ടാക്കുന്ന വേദനകള്
ജീവന് രക്ഷിക്കാനുള്ള പുണ്യവൃത്തിയെ വാണിജ്യവത്കരിക്കുന്ന മനോഭാവം സമൂഹത്തെ ആശങ്കപ്പെടുത്തുന്നു. രോഗിയെ രക്ഷിക്കാനുള്ള ആത്മാര്ത്ഥതയാണ് ഒരു ഡോക്ടറുടെയോ ആസ്പത്രിയുടേയോ മഹത്വം നിര്ണ്ണയിക്കുന്നത്. പക്ഷേ കേരളത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും അടുത്ത കാലങ്ങളിലുണ്ടായ ചില സംഭവങ്ങള് ഈ ധാര്മ്മികത നഷ്ടപ്പെട്ടൂവെന്ന് തെളിയിക്കുന്നതാണ്.
ആസ്പത്രികളില് ആവര്ത്തിച്ച് നടക്കുന്ന വീഴ്ചകള് ആരോഗ്യരംഗത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യത തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. ജീവന് രക്ഷിക്കാനുള്ള പുണ്യവൃത്തിയെ വാണിജ്യവത്കരിക്കുന്ന മനോഭാവം സമൂഹത്തെ ആശങ്കപ്പെടുത്തുന്നു. രോഗിയെ രക്ഷിക്കാനുള്ള ആത്മാര്ത്ഥതയാണ് ഒരു ഡോക്ടറുടെയോ ആസ്പത്രിയുടേയോ മഹത്വം നിര്ണ്ണയിക്കുന്നത്. പക്ഷേ കേരളത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും അടുത്ത കാലങ്ങളിലുണ്ടായ ചില സംഭവങ്ങള് ഈ ധാര്മ്മികത നഷ്ടപ്പെട്ടൂവെന്ന് തെളിയിക്കുന്നതാണ്.
ആലപ്പുഴ മെഡിക്കല് കോളേജില്, അനുമതിയില്ലാതെ ഒരു രോഗിയുടെ പാദത്തിലെ രണ്ടു വിരലുകള് മുറിച്ചുമാറ്റിയെന്ന ഗുരുതരമായ ആരോപണം സമൂഹമനസ്സിനെ നടുക്കി. രോഗിയുടെ ബന്ധുക്കള് പരാതിയുമായി എത്തിയതിനെ തുടര്ന്ന് മൂന്നംഗ സമിതി അന്വേഷണം ആരംഭിച്ചു. ആസ്പത്രി അധികൃതര് ചികിത്സാപ്രവര്ത്തനത്തില് വീഴ്ചയുണ്ടായിട്ടില്ലെന്നു വാദിച്ചുവെങ്കിലും രോഗിയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും വേദന പറയാനാവാത്തതാണ്.
ഇതോടൊപ്പം പാലക്കാട് ജില്ലാ ആസ്പത്രിയിലുണ്ടായ മറ്റൊരു സംഭവം ആരോഗ്യരംഗത്തോടുള്ള ജനവിശ്വാസം കൂടുതല് തകര്ത്തു. ഒന്പത് വയസുകാരിയുടെ കൈ തെറ്റായ ചികിത്സയെ തുടര്ന്ന് വെട്ടിമാറ്റേണ്ടി വന്നത് മാതാപിതാക്കളെ വേദനയിലാഴ്ത്തി. ആരോഗ്യവകുപ്പ് അന്വേഷണം ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും നഷ്ടമായത് ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ഭാവിയാണ്.
തിരുവനന്തപുരത്ത്, ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്കിടെ രോഗിയുടെ നെഞ്ചില് ഗൈഡ് വയര് കുടുങ്ങി നീക്കം ചെയ്യാതെ വിട്ടു പോയത് മറ്റൊരു ഭീകരതയായിരുന്നു. പല ദിവസങ്ങള്ക്കുശേഷമാണ് രോഗിക്ക് വേദനയും ശ്വാസതടസ്സവുമുണ്ടായത്. അന്വേഷണത്തില് വീഴ്ച ശരിവെക്കപ്പെട്ടതിനെ തുടര്ന്ന് ആരോഗ്യമന്ത്രി കര്ശന നടപടികള് വാഗ്ദാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
ഈ സംഭവങ്ങള് ഒറ്റപ്പെട്ടതല്ല. സംസ്ഥാനത്തെ സര്ക്കാര് ആസ്പത്രികളില് പോലും അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങള് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു. റിപ്പോര്ട്ടുകള് പ്രകാരം 134 ആസ്പത്രി കെട്ടിടങ്ങള് സുരക്ഷിതമല്ലാ എന്ന് സര്ക്കാര് തന്നെ വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. മരുന്ന് വിതരണത്തിലെ തടസങ്ങള്, സ്റ്റാഫിന്റെ കുറവ്, മെഡിക്കല് ഉപകരണങ്ങളുടെ ലഭ്യതാ പ്രശ്നങ്ങള് എന്നിവയും രോഗികള് നേരിടുന്ന കഠിന യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളാണ്.
മറുവശത്ത്, ഹൈക്കോടതി മെഡിക്കല് നെഗ്ലിജന്സ് കേസുകളില് വിദഗ്ധ സമിതികളുടെ മാര്ഗരേഖ നിര്ണയിക്കാന് നീക്കം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇതിലൂടെ രോഗികള്ക്കും ബന്ധുക്കള്ക്കും നീതി ഉറപ്പാക്കാനുള്ള വഴി തുറക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷ സമൂഹത്തില് ഉയരുന്നു.
ഈ സംഭവങ്ങള് നമ്മെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നത് ചികിത്സ എന്നത് സേവനമാണ്, വ്യാപാരമല്ല എന്നാണ്. രോഗിയോടുള്ള കരുണയും ആത്മാര്ത്ഥതയും ഇല്ലെങ്കില് അതിനെ ചികിത്സയെന്നു വിളിക്കാനാവില്ല. ആസ്പത്രികള് വാണിജ്യകേന്ദ്രങ്ങളല്ല, മനുഷ്യജീവിതം രക്ഷിക്കാനുള്ള അഭയകേന്ദ്രങ്ങളായിരിക്കണം.
ആരോഗ്യരംഗത്ത് ആത്മാര്ത്ഥതയും ഉത്തരവാദിത്വവും ഉറപ്പാക്കാനുള്ള നീക്കങ്ങള് സര്ക്കാരും അധികൃതരും ആരംഭിക്കേണ്ട സമയം ഇപ്പോഴാണ്.
ഓരോ ജീവനും വിലപ്പെട്ടതാണെന്ന ബോധം ചികിത്സാ മേഖലയിലെ എല്ലാ നിലയിലും ആഴത്തില് പതിയുമ്പോഴേ ആരോഗ്യമേഖലയെ വിശ്വാസത്തിന്റെ മേഖലയായി വിളിക്കാന് കഴിയൂ.
